ஒரே கனா

0
751

இந்த நிர்மலமான நேரங்கள்
என்று தீரும்
இப்போதெல்லாம்
இந்த நேரங்களில்
ஒரு மண்புழு மண்டைக்குள் ஏறி
நரம்பு மண்டலங்களில் சறுக்கி
ரத்தத்தோடு சேர்ந்து
குதித்து தாளம் போட்டு
அப்படியே கரைந்தும் விடுகிறது
அதன் தடங்கள் எதுவுமில்லை
மீண்டும் புதியதாக
நான் வெறுக்கும்
மயிர்க்கொட்டிகள்
அட்டைகள்
அதைவிடப் பெரிய
நத்தைகள் என ஊர்ந்து நகர்ந்து
எப்படியோ தவழ்ந்து
மூளைச் சலவைக்கு முகாமிடுகின்றன
சில நேரம்
வானம் முழுக்க நட்சத்திரங்கள்
மின்மினிகள்
அதிசயமாய் அழகிய கனவுகளும்
வரத்தான் செய்கின்றன
யாரோ மயக்கமாய் பாடுகிறார்கள்
மயிலிறகை நீட்டுகிறார்கள்
எல்லாம் கனவுதான்
கண்கள் மூடியிருக்கும்
வரையிலான கிறக்கந்தான்
எப்போதும் போல
துடுப்பிழந்த தோணிதான்
இன்னும் அதே கரையில்
எனக்கான படகு
ப்ரியங்களால் நிரப்பப்பட்டிருக்கின்றது என இன்னும்
நம்ப வைத்துக் கொண்டிருக்கின்றது…

0 0 votes
இதை மதிப்பிடுங்கள்
Subscribe
Notify of
0 கருத்துரைகள்
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments