🕵️♀️ அத்தியாயம் 2 – தீபாவின் தேடல் (பகுதி 1/2)
இடம்: தூள் வீதி ஊடகம், அருவி நகரம் – காலை 8:09 AM
அருவி நகரத்தில் சூரியன் முழுமையாக எழுவதற்கும் முன்னரே, தூள் வீதியில் மக்கள் அலைய ஆரம்பித்து விட்டனர். பத்திரிகைகள், வானொலி, டிஜிட்டல் செய்தித்தளங்கள் – அனைத்தும் ஒரு விஷயத்தை பற்றித்தான் பேசிக்கொண்டிருந்தன.
“நிழல் கண் – தவறான தகவல் வழங்குகிறது!”
“Government Surveillance System – blackout for 2 minutes?”
“மரந்தூர் நகர கலைவித்யாலயம் – மர்மமான மரணம்”
இவற்றை விடவும் அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது – ஒரு leaked video clip, 9 வினாடிகள் மட்டுமே.
தீபா – தூள் வீதி ஊடகத்திற்குள் புகுந்ததும் நேராக தன் மேசைக்கு ஓடி வந்தாள். உள்ளே வருகிற ஒவ்வொருவரும் அவளை பார்த்தபடி பேசாமல் சென்றனர். அவர்கள் தெரிந்துகொண்டிருந்தார்கள்: இன்று அவளிடம் பதில் தேவைப்படுகிற நாள்.
அவளது மடிக்கணினி திரையில் வீடியோ pause ஆகி இருந்தது. அவளது கண்கள், அதில் தெரிந்த ஒரு நிழலை பார்த்தபடி வலிக்கின்றன.
அந்த நிழல்… யாரோ ஒரு மனிதன்.
கேமரா பக்கம் நெருங்குகிறான். வாயை திறக்கிறான். ஆனால் ஒலி இல்லை. படம் மட்டும். பின்னணி குரல் ஒரே வார்த்தை சொல்கிறது:
“அஞ்சல் மலை…”
தீபாவின் மூச்சு நின்றது. அவளுக்கு அந்த வார்த்தை பழகியது. அருவி நகரத்தின் surveillance tower அது. ஒரு நிமிடம் கூட அனுமதியின்றி ஏற முடியாத இடம். ஆனால் இப்போது, அந்த இடத்தில்தான் “feed blackout” நடந்திருக்கிறது.
அவள் எழுந்தாள். பின்வாசலில் இருந்த பைத்தியக்கார காபி மெஷினிடம் ஓடி போய், ஒரு சுடு கப்பியை பிடித்தாள். ஒவ்வொரு சாறையும் கபலத்தில் ஊறவைக்கிறாள் போல சத்தமின்றி குடித்தாள்.
“இது விஷயமா? இல்லையா?”
“இது யாரோ வெளியே விட்ட fabrication video-வா?”
“அல்லது… இது உண்மைதான் ஆனால், நிஜம் யாருக்கும் தெரியக்கூடாது என்பதற்காக மறைக்கப்படுகிறதா?”
அவளது உள்ளத்தில் ஏதோ ஒட்டிக்கொண்டு இருந்தது.
அவள் மனதில் ஒரு புது எழுச்சி:
“நான் இந்த வீடியோவை மையமாக வைத்து ஒரு முழுமையான விசாரணை நடத்தப்போகிறேன்.”
இடம்: பவள நகரம் – பழைய செய்தி காப்பகம்
மாலை 4:12. மழை இப்போது நுண்ணிய தூளாகவே நகரத்தில் வீசிக் கொண்டிருந்தது. பவள நகரத்தில் மறைந்து போன ஒரு குடியிருப்புப் பகுதியில், ஒரு மூதாட்டியின் உரிமையிலுள்ள பழைய செய்தி காப்பகத்தை நோக்கி தீபா சென்று கொண்டிருந்தாள்.
இங்கு தான் கடந்த 20 ஆண்டுகளுக்குள் நடந்த முக்கியமான surveillance சம்பவங்கள் பற்றிய உண்மைகள் மட்டுமல்லாமல், மறைக்கப்பட்ட புகைப்படங்கள் மற்றும் Internal case documents இருந்தன.
காப்பகத்துக்குள் நுழைந்தவுடன், மின்வெளிச்சம் எதுவும் இல்லாமல் ஒரு பச்சை Emergency light மட்டுமே ஒளிர்ந்தது. உள்ளே இருந்த மூதாட்டி மட்டும் கூறினாள்:
“வீட்டுப் பக்கம் தான் இப்படி. Government அதில அவ்வப்போது power cut போடுறதாம். உங்களுக்கு தேவைப்பட்ட file கீழ இருக்கும்னு சொன்னாங்க.”
தீபா மெதுவாக கீழ் சென்று 6வது ரோவில் ஒரு பழைய file-ஐ பிடித்தாள்.
தலையில் எழுதியிருந்தது:
Project NIZHAL – Section 3: Protocol Failure – Officer ARJUN R.
அவள் கண்களில் ஒரே அதிர்ச்சி. அர்ஜுன் ராஜா – தன் பதிப்புகள் படித்ததில் மட்டுமே தெரிந்த மாயம். ஐந்து வருடங்களுக்கு முன் surveillance override செய்த ஒரே நபர். பின்னர் ஆவணங்களிலிருந்தே அவர் பெயர் நீக்கப்பட்டார். Government விளக்கம்: “Classified Technical Error”.
அவள் அந்த கேஸ் பைலை உடைத்து படிக்க ஆரம்பித்தாள். அதில் ஒரு page மட்டும் அதிகமா வறண்டு, பழைய ரத்தக்கறை போல பச்சை கலந்த தழும்பு இருந்தது. அவன் கடைசி சொற்றொடர்:
“நிஜமும்… நிழலும் ஒரே கோணத்தில் இருப்பது அபாயகரமானது.”
தீபா நெடிய சுவாசம் விட்டாள்.
“அவன் உயிரோட இருக்கிறானா… இல்ல நிஜமும் நிழலும் கலந்திருச்சா?”
