கனத்தெரியும் செந்தீயில்
குளித்தெழுந்தாலும்….
தங்கத்துக்கு மட்டும் ஏனோ
தீக்காயங்கள் குறைவதேயில்லை!
சுரங்கம் தோண்டி புதையல்
தேடும் ஆர்வமாய்
மனதைத் தோண்டி
முள்முள்ளாய்த் தைக்கின்றன
தத்துவ நெருஞ்சிகள்…
இயல்பாய் தான் அளித்த
வாக்குமூலங்கள்
முனை முறிந்த
தராசில் நிறுக்கப்பட்டு
அனல்வாரி இறைக்க……
சிரசில் அணிந்த
நெருப்புக்கீரிடமாய்
நின்று எரிகிறது
தாகம் தணித்த நீர்வெளி,
பாறையாய் இறுகி
தன் புதைவை
சிறையிலடைக்குது
கல்பீடமென…!!!
