அப்பா

நெஞ்சில் சுமந்து உள்ளன்பை கொட்டி
பக்குவாமாய் எம்மை பாதுகாத்த உறவே
அழும் போது துடித்திடும் உள்ளம் உனதே
அழாதே என சமாதனம் செய்யும் அன்பு உனதே

பட்டினியால் தான் இருந்தாலும்
தன் குழந்தை பசிதீர்க்க
கண்ணுக்கு எட்டாத தூரம் சென்றாவது
பணிபுரிந்திடும் கடமை உணர்வே
இரவு பகல் என முப்பொழுதும்
எமக்கென்று அர்ப்பணித்த உயிரே

நீ தந்த உயிரும் உடலும் உள்ளவரை
உன் தோள்களில் விளையாடி
உன் கன்னங்கள் கிள்ளி
உன் முகம் கண்டு சிவக்கும் என் உணர்வுகள்
என்றும் அப்பா என்று உன்னை தேடும்

தைரியம் தந்து தேத்திடும் உன் பேச்சு
நீதானே அப்பா என் மூச்சு
உன் விரல் பிடித்து வீரமாய் நடந்திடும்
என் சின்ன உலகில் ஆதவன் நீதான்
நிலையான உறவும் நீதான்
என் மனதை விட்டு அகலாத மாகானும்
நீதான் அப்பா…

உன் பிரிவை மட்டும் இறைவன் எனக்கு
அளித்திட கூடாதென இறைவனுக்கும்
கட்டளை இடுவேன் அப்பா
நீ வேண்டும் என் பயணத்தின் ஆணிவேராய்
என் அருகில் எப்போதும்