குறிச்சொல்: neermai

வாழ்க்கையில் அதிகம் நம்மை வருத்துவதுதான் இந்தத் தோல்வி.அன்று தொட்டு இன்று வரை அனைவராலும் சொல்லப்படும் வாசகமொன்றுதான் 'தோல்வி என்பது வெற்றியின் முதல் படி' இருந்தாலும்  அத்தனை சுலபமாக வெற்றியின் படியைத் தொட்டுவிட்டவர்கள் இங்கே...

பெண்களின் வெட்கம் எண்ணிலடங்காத கற்பனை...! மெல்லிய மயிலிறகின் மென்மையான வருடலைப் போன்றது ஒழிந்திருந்து ரசித்தால் உடல் முழுக்க சிலிர்த்துவிடும் ஒரு திருடனாகவே மாற்றிவிடும்! பெண்களின் வெட்கம் கவிதை எழுத கற்றுத்தரும்... கவிஞனாகவே மாற்றிவிடும்! விண்மீன்களுக்கு ஒப்பானது வெண்ணிலவின் சாயல் ஒத்தது மது அருந்தாமலே போதையாக்கிவிடும் அளவுக்கு மிஞ்சினால் அமுதம் மாத்திரமே நஞ்சாகும் வெட்கம் இதிலடங்காது! பெண்களின்...

        ஏவாள் தொடங்கி என் அம்மா வரை          பெண் உலகம் ஆண் சார்ந்தது தான்சார்ந்ததினால் தான் சாகும் வரை வாழ்வில்லை ஜான்சிராணியே ஆனாலும் போருக்கு பிள்ளையுடன் தான் போக வேண்டும் புதுமைப்...

காதல் காதல் என்றபடி காலம் முழுக்க சுற்றிக்கொண்டு அவள் போகும் இடமெங்கும் நாயைப்போல அலைவது ராமன் சீதை காதல் போல இருமனங்கள் இணைந்திடாமல் தான் கொண்ட ஆசையினால் அவள் பின்னால் அலைந்து விட்டு ஒருதலைக்காதல் என்று கொஞ்சக்காலம் சொல்லுவது நாட்கள் கொஞ்சம் போன பின்னர் அன்பே ஆருயிரே என்று ஆசைக்கதை...

        ஒழுக்கம் அது தகர்ந்திடாத சமூகம்/அன்பு அது கரைந்திடாத சமூகம்/குரல்கள் என்றும் ஓய்ந்திடாத சமூகம்/ கண்ணகிகள் என்றும் வீழ்ந்திடாத சமூகம்/இல்லறம் என்றும் சாய்ந்திடாத சமூகம்/நல்லறம் என்றும் காய்ந்திடாத சமூகம்/ பெண் என வீழ்த்திடாத சமூகம்/பேதை அவள் எனத்...

கண் முன் நிற்கும் அதிசய புதையல் பெண்

பூக்கள் சூடும் பாவையின் நெஞ்சம் பூமியில் என்றும் புனிதம் கொள்ளும் உடலைப் படைத்து உதிரம் கொடுத்து உயிரை காக்கும் உன்னத இறைவிகள் மனதின் வலிமை ஆணிலும் பெரிது மண்ணில் வாழும் பெண்மையே அரிது வலிகளைத் தாங்கி வழிகள் காட்டும் வல்லமை நிறைந்த அறிவின்...

நீ வாடித் துகிலுணர்ந்த மடி முதற்கொண்டு நின்னைத் தாங்கித் தோள்பிடித்த உன் மனையாள் தொட்டு உன் அச்சாய் உன் கரம் கேட்டு நடைபயின்ற மகவாய் மகள்என அணையும் அவள் சேர்த்து வாழ்வின் தொடக்கமும்...

பிறந்த வீட்டில் மகாராணி... புகுந்த வீட்டில் வேலைக்காரி தான்... ஒவ்வொரு பெண்ணும்....

மின்னலின் மேனியுடன் மின்னிக்கொள்ளும் தன்னழகை சில்லென்று சிலிர்த்திடும் அந்தப் பனித்துளியுடன் சிரித்து மகிழ்ந்திடும் காலை... மொட்டுக்குள் விறைந்திட முன் கரைத்தே மீண்டும் நீரிற்குள் மீட்கும் ஞாயிறின் ஒளியில் மிதந்திடும் பொற்கரைசல் அந்திக்கடல்.. எத்துனை வெப்பத்திலும் சிறு இடைவெளியொன்றில் வந்து ஓயும் அந்த தென்றலின் மெல்லிய அரவணைப்பில் அத்துனை வெப்பமும் மொத்தமாய்த் தனிகிறது.... இத்துனை வெப்பத்திலும் வேகிறதென்று பொய்க்கணக்குப் போடாமல் தன் குஞ்சுகளிற்குத் தீனி...